صنایع هوایی ( به انگلیسی : Aviation) یا جابجایی هوایی به فعالیتهای مرتبط با پرواز مکانیکی و صنعت هواگردسازی اطلاق میگردد. هواگردها به چند گونه بال ثابت (هواپیما) و بال گردنده (بالگرد) و نیز سبکتر از هوا مانند بالن و کشتیهای هوایی تقسیم میشوند. هوانوردی را میتوان بهطور عمده به دو دسته بخش کرد:
1.هوانوردی نظامی
2.هوانوردی غیر نظامی
روان کننده های مورد استفاده در صنایع هوایی (روغن موتورهای جت) از دسته روغنهای سنتتیک می باشند که می بایست توانایی کارکرد در یک محیط بسته با دمای فوق العاده را داشته باشند. این شرایط سخت میتواند از استارت خوردن موتور در دمای منفی ۴۰ درجه سانتیگراد شروع شده و تا دمای ۲۵۰ درجه سانتیگراد بالای صفر که حرارت ایجاد شده در بخشهای متحرکت موتور، از جمله بلبرینگها است، ادامه پیدا کند. چنین نیازی ، فراتر از قابلیتهای موجود در روغنهای ساخته شده از نفت می باشد، بنابراین روان کننده های ساخته شده از مواد ترکیبی شیمیایی برای این منظور ارتقاء داده شدند. روغنهای سنتتیک، از ترکیبات پولیمراسیون هیدروکربنها ( آلفینها) ساخته شده و مواد مختلف دیگری نیز به آن افزوده میشود تا خواص مورد نیاز برای استفاده در موتورهای گوناگون جت را بدست آورد. در بعضی از نمونه های ساخته شده، از ترکیبات استر نیز استفاده شده تا کارایی بیشتری برای این روغنها پدید آید. روغن موتور جت از چند ترکیب ساخته می شود:
مواد پایه: مواد پایه معمولا از نئو پنتیل پلی استر و پلی هیدریک الکل و اسیدهای چرب تشکیل شده که بیشترین مورد استفاده را در روغنهای بکار رفته در موتورهای جت تجاری دارد. خواص این مواد پایه معمولا شامل دوام در برابر تغییرات شدید حرارتی است که در موتورهای جت امری عادی به حساب می آید و این یکی از خواص بسیار حیاتی روغن به حساب می آید. یکی از کارکردهای بسیار مهم مواد پایه، ایجاد خاصیت مناسب ویسکوزیته است تا در شرایط گوناگون کاری، لایه مناسبی از روغن مابین قطعات متحرک ایجاد گشته و از فشار و اصطکاک مابین قطعات کاسته شود.
افزودنیها: بخشهای افزودنی ترکیبات زیادی دارد. یک بخش محتوی آنتی اکسیدان، ضد خورندگی فلزات ، ضد کف کنندگی، افزودنی ضد فرسودگی، و احتمالا یک افزودنی جهت افزایش تحمل فشارهای گوناگون در شرایط کاری است. آنتی اکسیدان برای جلوگیری از اکسید شدن مواد پایه و از بین رفتن خواص آن، و نگه داشتن روغن از ترکیب با مواد تغییر شکل داده شده و ته نشین شده است که در نتیجه کارکرد موتور پدید می آید. مواد ضد فرسودگی و خورندگی، باعث بالارفتن دوام قطعات و در ادامه کم شدن هزینه های تعمیرات و بازسازی مجدد موتور میشود، و مواد ضد کف کنندگی ،از ایجاد کف و حباب که در نتیجه کارکرد در فشار و سرعت زیاد جریان روغن در مدارات روغن موتور جت است، جلوگیری میکند. انتخاب و ترکیب چنین افزودنیهایی در فرمول روغن، نیازمند بررسی دقیق است تا باعث خرابی مابقی خواص ضروری افزودنیها نشود. استفاده از چنین روغنهایی دارای نکات مثبت بسیاری میباشد که از مهمترین آنها تحمل شرایط بسیار سخت و دشوار موجود در محیط موتورهای جت میباشد، بخصوص اینکه این روغنها به دلیل قابلیت تحمل دماهای بسیار بالا و داشتن عمر زیاد ( دمای سوخته شدن این روغنها بسیار بالا است)، درصد تبخیر شوندگی بسیار کمی داشته و عملا همیشه مقدار روغن موجود در مخزن روغن موتور جت، تقریبا ثابت میماند و چون کیفیت ساخت این روغنها بسیار بالا میباشد،بطور معمول تعویض روغن انجام نشده و تنها به اضافه کردن مقداری روغن، جهت جبران کمبود احتمالی در دوره های بازدید و سرویس هواپیما اکتفا میشود. همچنین به دلیل توانایی روان کنندگی و ضد اصطکاک زیاد، تا حدود ۳% در مصرف سوخت صرفه جویی می شود. شاید تنها نکته منفی این دسته از روغنها، قیمت زیاد و هزینه تولید بالای آن باشد که البته بخاطر مزایای خاص و منحصر بفرد، چندان به چشم نمی آید.
استر: ترکیبهای اسیدهای کربوکسیلی به فرمول R–COOR ، استر نامیده میشود که در آن گروه -R یک گروه آلکیل یا آریل میباشد و یک گروه عمده از ترکیبات آلی را تشکیل میدهند خیلی از استرها مانند استات اتیل و استات بوتیل ، بعنوان واکنشگر و یا حلال و نرم کننده رزینها در آزمایشگاهها و صنعت مورد استفاده قرار میگیرند.
هم اکنون محصول جدید دانش بنیان و خط تولید روغن و روانکارهای تحریمی حوزه صنایع هوایی و دریایی در شرکت داخلی تولید میگردد.
دیدگاهتان را بنویسید